โรงเรียนบางแห่งทั่วออสเตรเลียและที่อื่น ๆ ได้เปลี่ยนโต๊ะส่วนตัวเป็นบูธทรงกลมและโต๊ะที่ใช้ร่วมกันสำหรับการทำงานร่วมกัน แต่หลักฐานบอกว่าอะไรจริง ๆ ? พื้นที่การเรียนรู้ที่ยืดหยุ่นช่วยปรับปรุงความสามารถของนักเรียนในการทำงานร่วมกัน รวมถึงการเรียนรู้โดยรวมหรือไม่ สำหรับผู้ปกครองหลายๆ คน โรงเรียนที่ลูกๆ ของพวกเขาเข้าเรียนนั้นแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดในด้านการออกแบบกับโรงเรียนในวัยเด็กของพวกเขาเอง เนื่องจากการออกแบบโรงเรียนในออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ (และในต่างประเทศ)
กำลังท้าทายห้องเรียนแบบดั้งเดิมที่มีครูหนึ่งคนและนักเรียน 30 คน
นั่งในโต๊ะและเก้าอี้แบบคงที่ ข้อตกลงนี้ถูกแทนที่ด้วยพื้นที่เปิดโล่งซึ่งรองรับครูหลายคนที่ทำงานร่วมกันกับนักเรียนประมาณ 100 คน ห้องเรียนใหม่เหล่านี้ประกอบด้วยสีสัน การจัดวาง สไตล์และประเภทของการตกแต่งที่หลากหลาย เช่น โต๊ะที่ใช้ร่วมกัน เก้าอี้เคลื่อนที่ ที่วางของและบีนแบ็ก
เป้าหมายคือเพื่อส่งเสริมให้นักเรียนเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระและทำงานร่วมกัน ข้อตกลงนี้ยังมีทางเลือกให้นักเรียนทำงานเป็นรายบุคคลหากต้องการ
ในรายงานปี 2018 เรื่อง The Future of Jobs ของWorld Economic Forumชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของทักษะ “มนุษย์” เช่น “ความคิดสร้างสรรค์ ความคิดริเริ่มและความคิดริเริ่ม การคิดเชิงวิพากษ์ การโน้มน้าวใจ และการเจรจาต่อรอง” เนื่องจากสถานที่ทำงานเปลี่ยนแปลงไปตามเทคโนโลยี
สถานที่ที่ชัดเจนในการเริ่มรับทักษะเหล่านี้คือโรงเรียน ใน รายงาน Innovative Learning Environments ประจำปี 2013 OECD ระบุว่าความคิดสร้างสรรค์ การทำงานร่วมกัน และความรู้ทางดิจิทัลมีความสำคัญต่อพนักงานในศตวรรษที่ 21 มากกว่าการได้มาซึ่งความรู้แบบดั้งเดิม
เป็นเวลาอย่างน้อยสองทศวรรษที่ผ่านมา ครูผู้สอนได้ให้ความสำคัญกับการพัฒนา “ทักษะในศตวรรษที่ 21” มากขึ้นเรื่อยๆ พวกเขาได้เรียนรู้ที่จะตอบสนองความต้องการและรูปแบบการเรียนรู้ของเด็กในศตวรรษที่ 21 ในขณะเดียวกันก็เรียนรู้ที่จะรองรับและยอมรับการพัฒนาเทคโนโลยี ผลที่ได้คือการสอนได้เปลี่ยนจากการสอนที่เน้นครูเป็นศูนย์กลางไปสู่การเรียนรู้ที่เน้นนักเรียนเป็นศูนย์กลางและนักเรียนเป็นผู้นำ เฟอร์นิเจอร์สำหรับโรงเรียนที่ไม่ใช่แบบดั้งเดิมช่วยปรับปรุงการเรียนรู้หรือไม่?
ข้อโต้แย้งประการหนึ่งสำหรับการจัดเฟอร์นิเจอร์ที่ไม่ใช่แบบดั้งเดิม
คือการออกแบบและความยืดหยุ่นที่ช่วยเพิ่มการมีส่วนร่วมของนักเรียน การศึกษาในปี 2020ของห้องเรียน 10 ห้องในเท็กซัสกับนักเรียนชั้นประถม 206 คนในเกรด 3 และ 4 รายงานว่านักเรียนได้รับความสนุกสนาน ความสะดวกสบาย และความเอาใจใส่ในระดับที่สูงขึ้นเมื่อใช้ตัวเลือกเฟอร์นิเจอร์ที่ยืดหยุ่น
การศึกษาพบว่าเฟอร์นิเจอร์ที่ยืดหยุ่นได้เปิดโอกาสให้มีการทำงานร่วมกันและพัฒนาอิสระของนักเรียน ที่สำคัญ การศึกษานี้ยังแสดงให้เห็นว่าเฟอร์นิเจอร์ที่ยืดหยุ่นสามารถส่งผลเชิงบวกต่อพฤติกรรมของครูได้ หากได้รับการสนับสนุนด้านการพัฒนาวิชาชีพอย่างเหมาะสม นี่เป็นเพราะมันปลดปล่อยพวกเขาจากการควบคุมนักเรียนซึ่งได้รับอนุญาตให้เคลื่อนไหวได้อย่างอิสระในห้องเรียน
เด็กๆ ใช้แล็ปท็อปในห้องเรียน
หากนักเรียนมีส่วนร่วมมากขึ้นเมื่อเดินไปรอบ ๆ ห้องเรียน นั่นไม่ใช่เรื่องเลวร้าย ชัตเตอร์
การศึกษาในท้องถิ่นบางแห่งได้ค้นพบสิ่งที่คล้ายคลึงกัน การ ศึกษา ของมหาวิทยาลัย Wollongong ในปี 2018พบว่าปัจจัยหลายอย่างช่วยเพิ่มการมีส่วนร่วมและแรงจูงใจของนักศึกษา รวมถึงการใช้เฟอร์นิเจอร์ที่ยืดหยุ่นได้ด้วยตนเองของนักศึกษา
และจากการศึกษาของนิวซีแลนด์เมื่อเร็วๆ นี้พบว่านักเรียนพิจารณาเลือกใช้เฟอร์นิเจอร์ในลักษณะที่สะท้อนถึงการรับรู้อย่างมีสติว่าเฟอร์นิเจอร์ประเภทต่างๆ สามารถรองรับกิจกรรมการเรียนรู้ต่างๆ ได้อย่างไร
อย่างไรก็ตาม การศึกษาในออสตราเลเชียทั้งสองฉบับรายงานสิ่งรบกวนและเสียงรบกวนที่เพิ่มขึ้นเนื่องจากลักษณะการเข้าสังคมของเฟอร์นิเจอร์ประเภทต่างๆ และประเภทต่างๆ สิ่งรบกวนเหล่านี้นำไปสู่พฤติกรรมนอกงานและลดระดับสมาธิในบางกรณี
นักออกแบบเฟอร์นิเจอร์สำหรับโรงเรียนสมัยใหม่อ้างว่ามีประโยชน์ต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจมากมายสำหรับนักเรียน ซึ่งรวมถึงการทำลายวงจรของพฤติกรรมการนั่งประจำที่ซึ่งพบได้ทั่วไปในโรงเรียนแบบดั้งเดิม ผู้ปกครองบางคนโต้แย้งท่านี้อย่างรุนแรงและโต้แย้ง ตัวอย่างเช่น ตัวเลือกต่างๆ เช่น ถุงถั่วส่งผลต่อท่าทางของเด็ก
ในทำนองเดียวกัน การศึกษาของ Wollongong และนิวซีแลนด์ได้ตั้งคำถามถึงประโยชน์ต่อสุขภาพของนักเรียนที่นั่งหลังค่อมบนโต๊ะเตี้ยหรือนั่งบนเบาะรองหลัง แต่ทั้งสองสรุปว่าการเคลื่อนไหวของนักศึกษาอย่างเสรีและบ่อยครั้งช่วยลดความกังวลเกี่ยวกับท่าทาง
แม้จะยังสรุปไม่ได้ แต่หลักฐานบ่งชี้ว่านักเรียนในศตวรรษที่ 21 ทุกวัยชอบตัวเลือกที่สามารถเคลื่อนไหวไปมาได้อย่างอิสระ นั่ง นอนราบ หรือนอนตรงไหนก็ได้ที่รู้สึกสบายที่สุด และทำงานร่วมกับเพื่อนในการทำงานร่วมกัน
สิ่งนี้จะนำไปสู่ผลการเรียนที่ดีกว่าการนั่งที่โต๊ะและเก้าอี้แบบเดิมๆ ที่เรียงเป็นเส้นตรงหรือไม่นั้นยังไม่ได้รับการวิจัย ในขณะนี้ สภาพแวดล้อมที่เอื้ออำนวยมากขึ้นของพื้นที่การเรียนรู้ที่ทันสมัยและยืดหยุ่นทำให้นักเรียนมีส่วนร่วมมากขึ้น ซึ่งนั่นไม่ใช่เรื่องเลวร้าย
